Collectivisme? Oei, dat klinkt totalitair!
Collectivisme is voor sommigen een vies woord. Mensen denken erbij nog wel eens aan communisme of andere totalitaire systemen. Individualisme begint ook steeds meer voor mensen een negatieve associatie op te roepen. Toch is dit nog steeds een stuk meer geaccepteerd. Het zit nu eenmaal diep in onze cultuur. Wij als stichting zien individualisme deels als iets wat diep in ons volk zit, en ook deels als een doorgeslagen fenomeen wat ten grondslag ligt aan veel maatschappelijke problemen.
Een sterk gevoel voor individuele vrijheid en verantwoordelijkheid en ook het gunnen van deze vrijheid aan je medemens: wij zien het als mooie kanten van ons volk. Er ligt ook een zeker vertrouwen in de medemens aan ten grondslag. Als je je medemens niet zou vertrouwen, zou je ze ook geen vrijheid geven immers.
Het probleem met individualisme is vooral dat het te weinig oog heeft voor hoe we er werkelijk als collectief voorstaan. We zijn tenslotte meer dan een individu: deel van een gezin, een familie, een volk, een ras en zelfs een hele beschaving. Je zou het zelfs tot mensheid door kunnen trekken. Het is niet moeilijk om te bedenken dat, hoe het collectief ervoor staat, ook jouw leven als individu beïnvloedt. De economie van een land bijvoorbeeld, of de sfeer in een dorp of stad. Voor ons gaat collectivisme erom dat je ook rekening houdt met het collectief. Dit is, net als bij etnocentrisme, in principe niets nieuws. Alleen nemen wij het collectief een stuk ernstiger dan de gemiddelde Nederlander en al helemaal dan het “liberale” establishment wil dat we het nemen.
De meeste Nederlanders voelen maar beperkt iets met hun land, en laat staan met hun hele ras. Dat dit toch belangrijk is schetsen we aan de hand van een bedrijf. Stel je werkt bij een bedrijf waar je weinig mee hebt. Je bent ober in een restaurant (we zeggen maar wat). Ook al heb je niets met dit bedrijf: toch heb je er belang bij dat het goed vaart. Je hebt belang bij het collectief van het bedrijf. Je vormt samen een team en als het bedrijf failliet zou gaan zit je zelf zonder werk. Het is niet raar dat je je soms ook een beetje inzet voor het bedrijf als geheel. Bijvoorbeeld door mond-op-mond reclame te maken. Je verdient hier niet direct aan, maar het is wel mede in jouw eigen belang.
Nu weer naar Nederland. Ook al heb je er niet veel mee: toch heb je er belang bij dat de infrastructuur functioneert, het niet wordt overgenomen door een of andere vreemde mogendheid, het milieu schoon blijft en de economie goed draait. Het land is nu eenmaal een gemeenschap en systeem waar je deel van bent. Hetzelfde geldt voor je familie. Je floreert als mens nu eenmaal een stuk beter als er harmonie binnen je familie is.
Onze visie
Onze visie is dat al deze collectieven er uiteindelijk wel degelijk sterk toe doen. We zijn dan ook voor meer harmonie in families, dorpen/steden en ook landen. Er zit echter ook een politieke component aan collectivisme: samen sta je sterk. Dit geldt op familie- of gemeenschapsniveau, maar ook op wereldniveau. En we zijn geen eilandjes. Wat er in andere landen gebeurt, wat voor politieke regimes daar zich installeren, raakt ons uiteindelijk ook hier.
Wij zien met lede ogen de slechte gevolgen van de individualisering/atomisering van de samenleving. Denk bijvoorbeeld aan hoe we weinig in weten te brengen tegen de omvolking die gaande is. We zijn er als volk te verdeeld voor om er iets tegen te doen, al is de wil er wel. Je kijkt dan dus niet alleen naar wat mensen op individueel niveau doen, maar ook op hoe dat als geheel uiteindelijk uit de verf komt. Ook voor andere zeer schadelijke invloeden van het establishment speelt deze verdeeldheid ons parten, als ook zwakte in algemene zin.
Op geopolitiek niveau is het nog erger: de 1e en 2e wereldoorlog waren collectivistisch bezien de grootste tragediën. Broedervolken die deel uitmaakten van hetzelfde ras, of soms zelfs een en hetzelfde volk vormden, slachtten elkaar met duizenden af en legden het continent in puin. Ook al zien mensen in de huidige tijd de 2e wereldoorlog als een anti-reclame voor collectivisme, in werkelijkheid werd er juist niet collectivistisch genoeg gedacht. Had men meer aan het Europese ras in zijn geheel gedacht, had men elkaar niet zo grootschalig af lopen maken. Helaas bestaat er bij Europeanen de gewoonte om vooral vanuit competitie te denken aan andere Europese volken. Iets wat nodig moet veranderen, los van dat er subversieve krachten zijn die ons tegen elkaar opzetten (zoals nu weer bij Oekraïne)!
Wij geloven uiteindelijk in een harmonieuzere wereld. We bekommeren ons niet alleen om Nederland of Europa, maar in principe de hele wereld. Etniciteit speelt hier een grote rol in. We worden een soort Toren van Babel als onze landen te “divers” worden en ook leidt het tot meer conflicten. De trend van omvolking dient dus gekeerd te worden, los van of je iets hebt met ‘ons ras’. Denk weer aan het voorbeeld van het bedrijf.
Uiteraard is omvolking dus zeker niet het enige wat het collectief zwak verdeeld maakt. Ook oorlogen, gezondheid, financieel systeem, het milieu, cultuur en andere zaken spelen een rol. Het is belangrijk dat we meer gaan denken in termen van collectief. Wat voor invloed hebben heeft bepaald beleid, hebben bepaalde normen en waarden op het collectief? Het is belangrijk hier het gesprek over aan te gaan. Wat zorgt er voor harmonie en wat speelt ons juist uit elkaar? Als families, volken, mensheid in het algemeen?