Hoe zijn we hierin terechtgekomen?
Steeds meer mensen beginnen door te krijgen dat er toch wel degelijk zoiets als ‘omvolking’ is. Al schilderen de mainstream media dit fenomeen nog steeds af als een “complottheorie”, zien mensen domweg hun omgeving wel als zodanig veranderen en bevestigen ook de statistieken dat deze trend gaande is.
Naast dat we als inheemse Europeanen dus op weg zijn minderheden te worden in onze eigen landen, is er nog een ander probleem. Door fenomenen als “politieke correctheid”, “woke” en bepaalde vertellingen over het verleden zoals over de slavernij en de tweede wereldoorlog, wordt blanke mensen een schuldgevoel en een taboe aangepraat om voor zichzelf op te komen. Dit overigens terwijl andere rassen deze ‘psychologische castratie’ niet hebben en vaak juist aangemoedigd worden om trots te zijn op hun etnische achtergrond.
Hoe het ook zij, is dit een lastig parket. Een vrij heftige situatie dus als je het zo bekijkt: aan de ene kant wordt er linksom of rechtsom een beleid gevoerd waarbij je minderheid wordt gemaakt in je eigen land, aan de andere kant sta je dus defensieloos door alle propaganda/taboe-kwesties. Het is een situatie die je, welbeschouwd, niemand toe zou wensen.
“Omvolking” gebeurt niet zomaar. Naast hoge immigratie (van hoofdzakelijk niet-blanke volken) ligt hier ook het fenomeen van lage (en dalende) geboortecijfers van de oorspronkelijke bevolking aan ten grondslag. Beide fenomenen zijn significant geworden in de periode die volgde op de 2e wereldoorlog. De vraag is: is dit per toeval zo gebeurd?
Je zou kunnen zeggen dat er na de 2e wereldoorlog migranten nodig waren voor de wederopbouw. Vooral landen als Duitsland en Rusland hadden grote aantallen van hun bevolking verloren en het nodige aan wederopbouw uit te voeren, om het zacht uit te drukken. Het probleem echter van deze verklaring is dat blanke landen die maar een betrekkelijk klein deel van hun bevolking aan de oorlog verloren en niet of nauwelijks aan wederopbouw hoefden te doen, net zo rigoreus hun migratiebeleid aan zouden passen in de jaren na WO2 als bijvoorbeeld Duitsland. Denk bijvoorbeeld aan Amerika. In dit land is geen bom gevallen.
Dus wat is er dan precies aan de hand? Hier is ondertussen natuurlijk al veel over geopperd. Migratie zou de schuld van “De EU” zijn, of “links”, vrouwen krijgen hier nog wel eens de schuld van, en ook wordt er vaak met de vinger gewezen naar (grote) bedrijven vanwege de lagere loonkosten van migranten.
Het probleem met deze verklaring is dan weer: roepen “links”, vrouwen of bedrijven ook op tot lagere geboortecijfers? En ook kun je je afvragen: Waarom moeten we überhaupt mensen importeren als onze bevolking krimpt? Waarom kunnen we dan niet gewoon de economie anders inrichten en/of gewoon minder produceren?
Om deze vragen te beantwoorden, moeten we twee belangrijke fenomenen in ogenschouw nemen: de cultuurrevolutie van na de oorlog (denk aan feminisme, de seksuele revolutie, politieke correctheid) en.. het financiële systeem. Het (wereldwijde) financiële systeem, wat gebaseerd is op rente, is een zeer bepalende factor voor het economische beleid van landen. Vooral nádat landen zich in de schulden hebben gestoken om een oorlog te voeren.
Als je inziet dat een ogenschijnlijk simpel fenomeen als demografische verandering dus samenhangt met economie, financieel systeem, intellectueel discourse en geboortecijfers kun je je afvragen: Is het toevallig dat de gevestigde orde in al deze respectievelijke zaken ons ongunstig gezind is? Uiteraard kom je, als je de vraag zo stelt, terecht bij wat door diezelfde gevestigde orde ‘complotdenken’ wordt genoemd.
Bij SIER is het niet ons doel om dat hele complot bloot te leggen. Waar wij wel op willen wijzen is op een ander fenomeen, wat een beetje in de vergetelheid is geraakt, maar veel kan verklaren. We hebben het dan over vijandigheid. We zijn gewend te denken dat vijandigheid, op etnisch/geopolitiek niveau zich vooral manifesteert in oorlogen/geweld. Vijandigheid kan echter op veel meer manieren werken. Als in de politiek of bedrijfsleven bijvoorbeeld iemands loyaliteit niet ligt bij het Nederlandse volk maar bij een volk wat ons op de een of andere manier vijandig gezind is, is er ook sprake van vijandigheid. Dit kan zich ook op een hele subtiele manier uiten, zodat dit niet wordt opgemerkt.
Een voorbeeld hiervan is de Sovjet-Unie. De Sovjet-Unie had (min of meer expliciet) als doel gesteld om de Westerse wereld te saboteren en ten deel te doen vallen aan het communisme. Het had in veel Westerse landen mensen op belangrijke posities doen infiltreren. Mensen wiens loyaliteit dan in principe dus bij een vijandige politieke entiteit ligt. De Islam zou je ook als zodanig kunnen zien, omdat deze religie ook een zekere politieke doctrine heeft om zich over de wereld te verspreiden. Wie hieraan loyaal is, is strikt genomen vijandig aan Europese volken, bijvoorbeeld omdat Islamitische waarden haaks staan op Europese. China -denk aan hoe de CCP Westerse bedrijfsgeheimen probeert te bespioneren – is een ander voorbeeld.
Ook al denken vrij weinig mensen nog in termen van vijandigheid/loyaliteit, wil dat niet zeggen dat dit fenomeen niet meer bestaat. En dan nu de vraag: is er sprake van een bepaalde vijandigheid die ten grondslag ligt aan de hele omvolking en alles eromheen? Dat zou dus betekenen dat de huidige trends niet zozeer het gevolg zijn van “dom” beleid, maar meer van moedwillige vijandigheid. Zou het kunnen dat lieden wiens loyaliteit ligt bij de blanke volken vijandige politieke entiteiten, belangrijke posities in de gevestigde orde hebben overgenomen? Of om niet te zeggen: het hele establishment hebben gekaapt?
Wij zien hier zeker een verklaring in voor alles wat er zich afspeelt. En vinden het belangrijk om dit te benadrukken, zonder heel expliciet te zijn wie deze vijand dan precies is. Het gaat er eerst om, dat we ons realiseren dat het bestaat. Ook al verhouden verreweg de meeste blanke mensen zich niet vijandig naar etnische groepen (eerder juist zeer genereus), wil dat niet zeggen dat dat wederzijds ook zo is. We zullen dit eens onder ogen moeten komen.